gyybatkeş biri gelip; ‘’pylan gonşynyz yanyja bir tabak plow alyp baryady,’’ diyip habar beripdir nasreddin hoja epende. ‘’mana neme?’’ diyipdir nasreddin hoja. ‘’emma, men pikirimçe, ol sizin öyünüze alyp baryady,’’ diyip döwam edipdir agzy boş durmayan. ‘’sana neme?’’ diyipdir hoja sesini gataldyp. oylanyp görsek: bilmedigin zatlar hakda gürrün etmek üçin biraz düşünjesizlikden habaryn bolmaly. ugry yok bolanlygyndandyr onun bolmadyk zatlar bilen meşgul bolmasy. yogsa, akylly-başly, belli bir maksady, maksatnamasy bolan ona göre hereket etmezmi? bir gün birine bir meseleni anladypdyrlar. sonra sorapdyrlar onun pikrini; ol hem şeyle jogap beripdir: ''elbetde bu hakda menin pikrim bar. yöne bilmedim bahasynyn naçe boldugyny... ''